Η Ρομπέρτα Φλακ, η εμβληματική φωνή της R&B που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στη μουσική με τις συναισθηματικές ερμηνείες της, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών. Η καλλιτέχνιδα που χάρισε στον κόσμο αξέχαστες επιτυχίες, όπως το «The First Time Ever I Saw Your Face» και το «Killing Me Softly With His Song», άφησε την τελευταία της πνοή στις 24 Φεβρουαρίου, περιστοιχισμένη από την οικογένειά της, σύμφωνα με ανακοίνωση του εκπροσώπου της. Αν και η αιτία θανάτου δεν αποκαλύφθηκε, ήταν γνωστό ότι από το 2022 έπασχε από τη νευροεκφυλιστική ασθένεια ALS (ή νόσο του Λου Γκέρινγκ), που της είχε στερήσει τη δυνατότητα να μιλά και να τραγουδά.
«Η Ρομπέρτα έσπασε όρια και ρεκόρ», ανέφερε η ανακοίνωση των εκπροσώπων της. «Ήταν μοναδική, καμία άλλη τραγουδίστρια δεν είχε προηγηθεί με αυτόν τον τρόπο».
Γεννημένη στη Βόρεια Καρολίνα από μουσικούς γονείς, η Φλακ έδειξε από νωρίς το ταλέντο της στο πιάνο, το οποίο άρχισε να παίζει στα 9 της χρόνια. Ως παιδί-θαύμα, έγινε μία από τις νεότερες φοιτήτριες που έγιναν ποτέ δεκτές στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ, σε ηλικία μόλις 15 ετών, με πλήρη υποτροφία για μουσικές σπουδές.
Αποφοιτώντας στα 19, είχε αρχικά την φιλοδοξία να γίνει λυρική τραγουδίστρια, όμως η ζωή την οδήγησε σε διαφορετική κατεύθυνση. Δίδαξε μουσική στη Βόρεια Καρολίνα και στη συνέχεια μετακόμισε στην Ουάσινγκτον, όπου συνέχισε τη διδασκαλία ενώ ταυτόχρονα τραγουδούσε σε νυχτερινά κέντρα. Το μοναδικό της μουσικό ύφος, που συνδύαζε στοιχεία από την κλασική μουσική, τη μπλουζ, τη φολκ, τη Motown και την ποπ, άρχισε να κερδίζει το κοινό.
Η καριέρα της απογειώθηκε όταν ο Κλιντ Ίστγουντ χρησιμοποίησε το «The First Time Ever I Saw Your Face» στην πρώτη του ταινία ως σκηνοθέτης, το «Play Misty for Me» (1971). Όπως είχε αποκαλύψει η ίδια το 2020, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο Ίστγουντ την καλούσε προσωπικά στο σπίτι της στη Βιρτζίνια. «Μου είπε ότι ήθελε να χρησιμοποιήσει το τραγούδι σε μια σκηνή γεμάτη αγάπη και ένιωσα τόσο μεγάλη τιμή», είχε δηλώσει.
Το τραγούδι έγινε τεράστια επιτυχία και κέρδισε Grammy το 1973. Την επόμενη χρονιά, η Φλακ επανέλαβε την επιτυχία της με το «Killing Me Softly With His Song», κάνοντας ένα μοναδικό μέχρι τότε κατόρθωμα, να κερδίσει δύο συνεχόμενες χρονιές το ίδιο πολυπόθητο βραβείο, ένα επίτευγμα που δεν κατόρθωσε κανείς άλλος μέχρι το 2001, όταν το έκαναν οι U2 και το 2020, η Μπίλι Άιλις.
Κατά τις δεκαετίες του ’70 και ’80, η Φλακ συνέχισε να σαρώνει τα charts, συνεργαζόμενη με καλλιτέχνες όπως ο Ντόνι Χάθαγουεϊ και ο Πίμπο Μπράισον. Το 1996, η μουσική της ήρθε ξανά στο προσκήνιο με τη διασκευή των Fugees στο «Killing Me Softly», που είχε σαφή επιρροή από την ερμηνεία της.
Η σπουδαία ερμηνεύτρια έλαβε πολυάριθμες διακρίσεις, μεταξύ των οποίων ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ (1999) και το Βραβείο Grammy για τη συνολική της προσφορά στη μουσική (2020). Το 2022, το ντοκιμαντέρ «Roberta» ήρθε να ρίξει φως στην επιδραστική της καριέρα.
Σε αρχεία από τη ζωή της που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, η Ρομπέρτα Φλακ είχε συνοψίσει την ουσία της καλλιτεχνικής της πορείας με μία φράση: «Η αγάπη είναι ένα τραγούδι και μια ειλικρινής προσφορά συναισθημάτων. Δεν προσπαθώ να μοιάσω σε κανέναν άλλον. Είμαι χαρούμενη που είμαι η Ρομπέρτα Φλακ και που ακούγομαι όπως ακούγομαι. Και αυτό μου αρκεί».
Άρθρο: Πέννυ Λουπάκη (δημοσιογράφος)
Πηγή φωτογραφιών: ΑΠΕ-ΜΠΕ
