Λατρεύω τις συνεντεύξεις, ναι το παραδέχομαι είμαι από εκείνους τους δημοσιογράφους που τους αρέσει περισσότερο να παίρνουν συνεντεύξεις… Δεν ξέρω αν το κάνω καλά πάντα αλλά να ξέρετε πως μεγάλο ρόλο παίζουν και οι άνθρωποι με τους οποίους κάνει ένας δημοσιογράφος την συνέντευξη… Με την Κάτια, απλά την λάτρεψα… Δεν ήθελα να τελειώσει… Διαβάστε την συνέντευξη και θα καταλάβετε γιατί…
Καλησπέρα Κάτια
Καλησπέρα Κρις !!!
Τελικά καταφέραμε και βρήκαμε χρόνο να κάνουμε αυτή την συνέντευξη… Έχεις πολύ φορτωμένο πρόγραμμα αυτή την περίοδο… Για πες μας με τι τρέχεις αυτό το διάστημα;
Την στιγμή αυτή συγκεκριμένα είμαι στην Ζαχάρω και πίνω μπύρα. Κάνω λίγες διακοπές μετά την σειρά και πριν την πρεμιέρα μας στην παράσταση «Ζάχαρη»
Κοντά είμαστε για διακοπές… “Κάνε ότι κοιμάσαι”, ένα αρκετά επιτυχημένο σήριαλ με πολύ νεανικό κοινό να το παρακολουθεί και ένα αρκετά αξιόλογο καστ ηθοποιών… Πως προέκυψε η συμμετοχή σου;
Χαχαχα πολύ ωραία ερώτηση. Λοιπόν. Εγώ είχα πάει στην Αγγλία με το που τελείωσα την Δραματική Σχολή «δήλος» κι έκανα κάποιες ταινίες εκεί. Έψαχνα λοιπόν να βρω κάτι ωραίο να μου θυμίζει Ελλάδα. Και μου είπαν για την σειρά αυτή. (Ευχαριστώ Αναστασία) Ξεκίνησα να την βλέπω και είπα μέσα μου «Α! Ανεβαίνει η ποιότητα της χώρα μας σιγά σιγά στις σειρές» Βρήκα τον σκηνοθέτη μας τον Αλέκο και του είπα συγχαρητήρια για την σειρά κι εκείνος μου ζήτησε να έρθω πίσω στην Ελλάδα. Μην ρωτήσεις. Απλά έφτιαξα βαλίτσες κι ήρθα.
Πέρασα κανονικά από casting όμως να πω. Δεν ήθελα να διαψεύσω την επιλογή του Αλέκου οπότε είχα απίστευτο άγχος Έφτασα σε σημείο να πω στα υπόλοιπα παιδιά που ήταν εξίσου για casting εκεί «Δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω. Φεύγω! Καλή επιτυχία!». Να είναι καλά που με κράτησαν με το ζόρι.
Γιατί; Τι σε φόβισε και είπες κάτι τέτοιο;
Είμαι πολύ ενοχική και δεν ήθελα να απογοητεύσω τον Αλέκο, ο οποίος βέβαια μου έδειξε τυφλή εμπιστοσύνη από την πρώτη στιγμή. Φοβήθηκα πως το Ελληνικό κοινό ίσως να μην είναι έτοιμο να δεχθεί και να αγαπήσει κάτι εμφανισιακά πιο διαφορετικό. Ευτυχώς είδα το ακριβώς αντίθετο. Δέχομαι καθημερινά μηνύματα για το πόσο έλειπε στα δικά μας δεδομένα αυτό το κάτι το διαφορετικό και είμαι περιφανή που το έφερα με τον τρόπο μου.
Την Μαργαρίτα την επέλεξες ή σε επέλεξε;
Όταν πήρα τα κείμενα για το casting διάβαζα έναν ένα τους ρόλους. Έβλεπα τα στοιχεία του χαρακτήρα, μάθαινα τα λόγια, τα έκανα πρόβα και μετά περνούσα στον επόμενο. Η Μαργαρίτα ήταν τελευταία στις σελίδες που έλαβα. Με το που την διάβασα ήξερα ότι αυτό το κορίτσι πρέπει να το ζωντανεύσω εγώ. Σκέψου ότι στο casting αν και με έβαλαν να δοκιμάσω την Μαργαρίτα μου με πολλά παιδιά, μου είπαν να κάνω μια δοκιμή κι ως Λέτα. Η απάντηση μου ήταν ότι δεν θέλω για τον απλούστατο λόγο ότι δεν μπορώ να διακινδυνεύσω να χάσω την Μαργαρίτα μου και να μην αναδειχθεί όπως της αξίζει. Επίσης Μαργαρίτα λένε και την μικρή μου αδερφή κι αυτό δημιουργεί ένα πρόβλημα γιατί πολλοί μετά την σειρά με φωνάζουν έτσι και απαντάμε και οι δυο τώρα.
Έχεις δώσει στοιχεία του χαρακτήρα σου στην Μαργαρίτα;
Κοίτα πάντα σε έναν ρόλο κάτι δίνεις. Εγώ δεν είχα πολλά κοινά μαζί της. Για να καταλάβεις οριακά ξέρω να ανοίγω το λαπτοπ μου. Αλλά μου αρέσει πολύ να μελετάω τον κόσμο. Η Μαργαρίτα έχει στοιχεία από την φίλη μου την Μαρίλια, από έναν τύπο που είχα δει σε μια pub στο Lincoln κι από ένα άστεγο κορίτσι στο Μοναστηράκι. Εγώ απλά τα πήρα και τα έκανα ένα. Βέβαια όταν διάβασα το επεισόδιο του βιασμού της είπα «Ελπίζω να μην την νοιάξει που το βλέπει κόσμος αυτό γιατί δεν έφταιγε εκείνη. Ούτε εμένα θα με ένοιαζε.» Και βγήκα αληθινή. Ίσως είχαμε κοινό δυναμισμό χωρίς να το έχω καταλάβει.
Έχει επηρεαστεί πότε η ψυχολογία σου, από έναν ρόλο;
Όχι όχι. Δεν το αφήνω ποτέ να συμβεί αυτό. Οι ρόλοι μου είναι άνθρωποι που γεννάω εγώ. Οπότε αν κάποιος πρέπει να επηρεαστεί από μια συνθήκη μέσα στο έργο θα είναι ο ίδιος ο ρόλος. Εγώ είμαι εδώ για να το ερμηνεύσω, όχι για να το πάρω σπίτι μου.
Είναι αρκετά δύσκολο να αλλάζεις ρόλους και να είσαι μια άλλη, πέρα από την Κάτια… Αυτό πως το διασφαλίζεις, ότι δεν θα σε επηρεάσει; Και πόσο δύσκολο είναι να καταφέρεις κάτι τέτοιο;
Η αλήθεια είναι ότι δεν με δυσκολεύει. Πατάω ένα εσωτερικό κουμπί και γίνομαι ο ρόλος μου. Από τα πρώτα πράγματα που έμαθα είναι να μπαίνω και να βγαίνω από το εκάστοτε ρόλο. Ξέρω ότι δεν είναι κανένας τους η Κάτια. Εγώ απλά τους δανείζω το σώμα μου και την φωνή μου για να ζωντανέψουν. Θέλει εξάσκηση, εμπιστοσύνη και όρια.
Ένα πουλάκι, μου είπε ότι από πολύ μικρή ηλικία αποφάσισες ότι θα ασχοληθείς με την υποκριτική…
Το πουλάκι έχει δίκιο! Βασικά το αποφάσισαν οι γονείς μου πρώτα. Πήγαινα νηπιαγωγείο στο Αρσάκειο και μας έκαναν παραστάσεις πάντα. Για την αποκριάτικη γιορτή μας ρώτησε η δασκάλα μας ποιο παιδάκι θέλει να πει λόγια και δεν σήκωσε κανένα το χέρι μόνο εγώ (με θράσος) και μου λέει η δασκάλα ότι είναι 2 σελίδες κι επειδή η γιορτή ήταν την επόμενη ημέρα να μην το μάθω απέξω. Το πρωί πήγα ντυμένη πριγκίπισσα στην γιορτή του νηπιαγωγείου και η δασκάλα μου, μου είπε να κρατάω το κείμενο κι αυτή μα μου κρατάει το μικρόφωνο. Εγώ της χαμογέλασα, της έδωσα το κείμενο πίσω και ξεκίνησα να απαγγέλλω το ποίημα που είχα μάθει απέξω μέσα σε λίγες ώρες.
Η μανούλα μου, που αν ζούσε θα ήταν θαμώνας της σειράς, όταν πέρασα θεατρολογία ενώ εγώ έκλαιγα, ζητωκραύγαζε. Ξεκίνησε να παρακολουθεί μέχρι και μαθήματα θεάτρου και συγγραφής για να με στηρίξει.
Τι σε μαγεύει στον συγκεκριμένο χώρο και τι είναι αυτό που σε ξενερώνει;
Με μαγεύει η όλη διαδικασία. Η δημιουργία ενός νέου κόσμου, το πως ξεκινάει κάτι και πως τελειώνει. Με μαγεύει το ότι γνωρίζω νέους ανθρώπους και τους αγαπώ αλλά με ξενερώνει το ότι πρέπει να τους αποχωριστώ λίγους μήνες μετά. Επίσης δεν ασπάζομαι το ανταγωνισμό στο χώρο μας. Θεωρώ ότι ο συναγωνισμός είναι αυτός που πρέπει να υπάρχει. Ο καθένας από εμάς είναι διαφορετικός. Δεν μπορείς να βρεις μια ίδια Κάτια. Ούτε μια ίδια ερμηνεία. Είναι πολύ βασικό για εμένα να το αναγνωρίσουμε αυτό και να μην ζηλεύουμε το ένα το άλλο.
#metoo… Ποια η γνώμη σου;
Το me too θεωρώ πως διαπραγματεύεται κάτι πολύ σοβαρό κι εννοείται πως το υποστηρίζω και θα το υποστηρίζω. Δυστυχώς στην Ελλάδα είμαστε πολύ πίσω σε αυτά τα ζητήματα και τέτοιοι οργανισμοί που δίνουν φωνή σε θέματα για τα οποία ο κόσμος φοβάται ή δεν του επιτρέπεται να εκφραστεί θα έπρεπε να αποτελεί παράδειγμα και να μας ωθεί στην στελέχωση κι άλλων αντίστοιχων οργανισμών.
“Γυρίζονται τέτοιες σειρές στην Ελλάδα;” είχες πει σε συνέντευξη σου στην ΕΡΤ για την σειρά που συμμετέχεις. Θεωρείς ότι έχει ανέβει το επίπεδο σειρών στην Ελλάδα; Ποιες είναι οι αγαπημένες σου;
Θεωρώ ότι είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Τώρα που γνωρίζω ανθρώπους του χώρου προσπαθώ να τους τιμήσω βλέποντας τους και στο θέατρο και στην τηλεόραση. Έχω ξεχωρίσει το Milky Way, το Μαέστρο και είδα πρόσφατα το Σώσε με που μου άρεσε πάρα πολύ. Δεν μιλάω για τις σειρές του Καπουτζίδη γιατί ήταν ανέκαθεν τρομακτικά αστείες.
Έχεις ένα ιδιαίτερο στυλ… Θεωρείς ότι είναι βοηθητικός ή ανασταλτικός παράγοντας, στην υποκριτική και ιδίως εδώ στην Ελλάδα;
Το στυλ αλλάζει και προσαρμόζεται. Δεν χρειάζεται όλοι μου οι ρόλοι να έχουν το στυλ μου. Κατά τα άλλα θεωρώ πως οτιδήποτε ιδιαίτερο έχουμε πρέπει να το εκμεταλλευόμαστε.
Τι το ιδιαίτερο θεωρείς ότι έχεις;
Ακούω συνέχεια για τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου. Κάποιοι λένε ότι τους θυμίζω αερικό ή νεράιδα κάποιοι άλλοι πίνακα της αναγέννησης. Τώρα τι να σου πω. Εγώ με βλέπω στο καθρέφτη κάθε μέρα και μου θυμίζω την μαμά μου.
…Και ως προσωπικότητα…
Καλά ως προσωπικότητες είμαστε όλοι διαφορετικοί μεταξύ μας. Ξέρω ότι δεν θυμώνω ποτέ και είμαι ενοχική. Ξυπνάω και κοιμάμαι με την λέξη Συγγνώμη. Επίσης μου αρέσει πολύ να μιλάω. Δεν με νοιάζει τι θα λέμε αρκεί να μην υπάρχει η αμήχανη σιωπή.
Πριν λίγο καιρό, θεσπίστηκε μέσω νόμου, η σύναψη γάμου και στα ομόφυλα ζευγάρια…
Καιρός ήταν. Το έχω ξαναπεί σαν χώρα είμαστε πάρα πολύ πίσω. Από την μια γκρινιάζουμε κι από την άλλη δεν κάνουμε κινήσεις για να το αλλάξουμε. Ευτυχώς έγινε ένα βήμα.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, νομίζω 3 βήματα έγιναν… Υιοθεσία γάμος και άκουσμα της κοινωνίας χωρίς άγκιστρα από την εκκλησία…
Για εμένα αυτό είναι ένα βήμα που έχει παρακλάδια. Κάποια πράγματα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους.
Pride παρέλαση, υπέρ ή κατά;
Εθελοντώ κάθε χρόνο
Έχω μάθει ότι έχεις πολλά ταλέντα…
Δεν ξέρω αν είναι ταλέντα αλλά είναι σίγουρα δραστηριότητες που με ηρεμούν
Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου στην υποκριτική;
…να κάνω τα πάντα στον τομέα αυτόν. Θέλω να δοκιμάσω τα πάντα, να ξέρω ότι δεν μου έμεινε κάποιο απωθημένο.
Τώρα ως προς το κοντινό μέλλον θα ήθελα πολύ να λάβω μέρος σε κάποια ταινία. Ο κινηματογράφος πάντα με μάγευε και ανυπομονώ να βάλω το λιθαράκι μου κι εκεί.
Τι δεν θα έκανες στην υποκριτική;
Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να απαντήσω. Σίγουρα αν κάποια δουλειά δεν με εμπνέει δεν θα την επιλέξω. Πηγαίνω αρκετά με το vibe. Αν κάτι δεν μου αρέσει έχω μάθει να φεύγω, τόσο στην δουλειά όσο και στην ζωή μου ολόκληρη.
Πως σε φαντάζεσαι μετά από δέκα χρόνια;
Αυτό μας το είχαν ρωτήσει και στο λεύκωμα του λυκείου όταν αποφοιτήσαμε. Είχα απαντήσει ότι σίγουρα θα είμαι ηθοποιός και θα ζω την ζωή μου όπως επιθυμώ την κάθε στιγμή. Νομίζω ότι θα απαντήσω το ίδιο κι εδώ. Δεν ξέρω τι θα κάνω και που θα είμαι ακριβώς, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα κάνω τα πάντα για να είμαι ευτυχισμένη σε όλους τους τομείς.
Κλείνοντας την συνέντευξη τι θα ήθελες να πεις στους αναγνώστες του περιοδικού μας και τι να ευχηθείς στο μαγκαζίνο μας;
Θα ήθελα να πω αρχικά ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλη την αγάπη και την στήριξη που μου δείχνετε κάθε μέρα. Να απολαμβάνουμε το κάθε μικρό ή μεγάλο επίτευγμα στην ζωή μας. Να χαμογελάμε συνέχεια όπως τα παιδιά, χωρίς συγκεκριμένο λόγο και να μην φοβόμαστε να ζήσουμε.
Ελπίζω να κάναμε μια ωραία και διαφορετική συνέντευξη και σίγουρα αδημονώ να τα ξαναπούμε. Μέχρι τότε καλή ζωή!
Κάτια σε ευχαριστώ πολύ, πραγματικά την χάρηκα πολύ αυτή την συνέντευξη και εύχομαι να κάνουμε και άλλα…
Κι εγώ ευχαριστώ και χάρηκα!
Ήταν μια πολύ όμορφη συζήτηση
Συνέντευξη: Κρις Ζολώτας (δημοσιογράφος, artandyou.gr team)
Φωτογραφίες: Προσωπικό αρχείο Κάτιας Νεκταρίου
