Συνέντευξη: Κρις Ζολώτας (δημοσιογράφος, artandyou.gr team)
Φωτογραφίες: Προσωπικό αρχείο Diana Chemeris
Καλησπέρα Ντιάνα
Καλησπέρα Κρις! Καλώς σε ξαναβρίσκω!
Μετά από πολύ καιρό βρισκόμαστε ξανά γι΄ αυτή την συνέντευξη και δεν στο κρύβω πως το χαίρομαι πολύ… Καιρός πέρασε και θέλω να μάθω τα νέα σου… Τι κάνεις αυτό το διάστημα;
Ταξιδεύω πολύ αυτόν τον καιρό! Τώρα έχω επιστρέψει Ελλάδα για το καλοκαιράκι να χαλαρώσω λίγο. Φέτος μέχρι μέσα Ιουλίου βρισκόμουν στο Παρίσι, ψάχνοντας για νέες ευκαιρίες για να εξελιχθώ στην καριέρα μου αλλά και σαν άνθρωπος. Σύντομα θα επιστρέψω εκεί για το κυνήγι της επιτυχίας, που προς το παρόν γίνεται σαν δεύτερο σπίτι μου!
Παρίσι, έρωτας για μένα… Πες τα μου όλα για την ζωή σου στο Παρίσι και πως εξελίσσεται εκεί η ζωή σου…
Καθημερινά ψάχνω ευκαιρίες, βρίσκομαι σε αναζήτηση καστινγκ, δημιουργικών ανθρώπων, events, και οτιδήποτε μπορεί να μου δώσει την εμπειρία που ψάχνω. Προσπαθώ όπως έχω κάνει στην Ελλάδα με πόλους συνεργάτες μου, να φτιάξω κάτι όμορφο που θα μου φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Έχω γνωρίσει καταπληκτικούς ανθρώπους της μόδας, του σινεμά, και του καλλιτεχνικού χώρου που έχουν μια ιδιαίτερη επίδραση πάνω μου. Ταυτόχρονα μπαίνω στον ρυθμό της ζωής τους και μαθαίνω γαλλικά, μια γλώσσα που ήθελα πολύ καιρό να μάθω.
Πόσο δύσκολη είναι σε ένα μοντέλο να εγκλιματιστεί σε έναν τελείως διαφορετικό τρόπο ζωής και ανταγωνισμού;
Καθόλου πλέον για μένα. Έχω συνηθίσει αυτόν τον τρόπο ζωής, το να ταξιδέψω σε μια χώρα ως μοντέλο είναι κάτι που έχω κάνει πάρα πολλές φορές στην ζωή μου. Αν θέλει κάποιο μοντέλο να γίνει επαγγελματίας πρέπει να αγαπά την πρόκληση και να προσαρμόζεται στις καταστάσεις. Πρέπει να αγαπά αυτόν τον τρόπο ζωής. Και για αυτό τον λόγο επέλεξα να πάω στο Παρίσι, για να ξανανιώσω αυτόν τον ενθουσιασμό και την αδρεναλίνη που υπάρχει στον χώρο μας, αλλά και ταυτόχρονα και την αβεβαιότητα ώστε να μου δώσει πάτημα να εξελιχθώ. Δεν σου κρύβω πως προσπαθώ να προκαλέσω τον εαυτό μου γιατί γνωρίζω πως έχω πολλά ακόμα να δώσω, αλλά δεν θα τα ανακαλύψω αν μείνω στο εκ του ασφαλούς. Δεν μιλάω μόνο για το μόντελινγκ αλλά και σαν συγγραφέας και σαν σκηνοθέτης! Μην ξεχνάμε πως έχω ήδη ένα βιβλίο και οι ταινίες μικρού μήκους μου έχουν βραβευτεί. Αυτόν τον καιρό το ταξίδι που έχω επιλέξει να κάνω είναι προσωπικό για να ανακαλύψω τον εαυτό μου εκ νέου.
Και εδώ ερχόμαστε στο κομμάτι που ήθελα απίστευτα πολύ να μάθω νέα σου… Την καλλιτέχνη Ντιάνα…
Σε τι επίπεδο δημιουργικότητας θεωρείς ότι είσαι;
Ακόμα ανακαλύπτω τον εαυτό μου, αλλά νομίζω αυτό θα το κάνω για όλη μου την ζωή. Έχω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για τις δημιουργίες μου σε σχέση από παλιά. Όταν πρωτοξεκίνησα να δημιουργώ, είχα ανασφάλεια, ίσως και να θεωρούσα πως τα έργα μου δεν ήταν αρκετά καλά. Ώσπου πήρα ένα βραβείο πέρυσι τον Οκτώβριο από ένα φεστιβάλ της Ιταλίας για μια ταινία που κρατούσα στο συρτάρι μου από ανασφάλεια για εφτά χρόνια!! Κάπου εκεί ταρακούνησα τον εαυτό μου και ξαναείδα όλη την πρόοδο που έχω κάνει έως τώρα. Σαν να γεννήθηκε ξανά. Είμαι ενθουσιασμένη για αυτά που θα δημιουργήσω στο μέλλον, κάθε πρότζεκτ είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου, αυτά που πιστεύω, αυτά που σκέφτομαι και θέλω να εκφράσω κάπως. Νομίζω πως η δημιουργία μου έχει αλλάξει την ζωή προς το καλύτερο και μου δίνει νόημα.
Για ποια ταινία ήταν και τι πραγματεύεται;
Η ταινία λέγεται «Μάνα» και είναι δημόσια στο YouTube. Πραγματεύεται για την εγκατάλειψη της πατρίδας, της «μητέρας» από τον «γιο» τον ταξιδιώτη. Πήγε βραβείο ειδικής μνείας, και βραβείο καλύτερης ηθοποιού. Ηθοποιοί είναι η Ντόρα Αυλωνίτου και ο Εξηκίας Τριβουλίδης. Είναι γύρω στα έξι λεπτά και θυμάμαι χαρακτηριστικά σε ένα φεστιβάλ που προβλήθηκε στο Λουτράκι, ήρθε μια κυρία να μου δώσει συγχαρητήρια συγκινημένη βαθιά, διότι ταυτίστηκε με την «πατρίδα». Αυτές οι στιγμές μου δίνουν δύναμη.
Τα επόμενα σου βήματα στον καλλιτεχνικό τομέα;
Πέρα από το ταξίδι που κάνω. Δουλεύω πάνω σε ένα μυθιστόρημα με θέμα τον θρήνο και την αυτοανακαληψη, και δημιουργώ μια ταινία μικρού μήκους με θέμα την πόλη και την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Αν σε ρωτούσε κάποιος, ποια είναι η Ντιάνα Τσεμερης, τι θα του απαντούσες;
Είναι πολλά πρόσωπα και όλα τους πανέμορφα.
Τι σε ενώνει με την Ελλάδα;
Εδώ μεγάλωσα και την θεωρώ πλέον πατρίδα μου. Αν και είμαι ξένη ο κόσμος με έχει δεχτεί εδώ και με έχει αγαπήσει, όπως τον έχω αγαπήσει και εγώ. Πάντα θα επιστρέφω, και στην Ελλάδα θα καταλήξω στο τέλος της ζωής μου γιατί την θεωρώ την πιο όμορφη χώρα με καλή ζωή και πνεύμα. Δεν ψάχνω να φύγω από την Ελλάδα και να μείνω μόνιμα, μην μπερδεύεστε, αυτό που ψάχνω είναι εμπειρίες και εξέλιξη.
Τι σε εμπνέει; Τι είναι αυτό που ερεθίζει την καλλιτεχνική σου δημιουργικότητα;
Οι άλλοι άνθρωποι με εμπνέουν. Παρακολουθώ μεγάλες προσωπικότητες και εμπνέομαι από τα έργα τους. Θεωρώ οι δημιουργίες κάθε ανθρώπου έχουν μεγάλη δύναμη και επηρεάζουν, όπως τόσοι με έχουν επηρεάσει με τον τρόπο τους. Ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τον κόσμο αν το θέλει, η δύναμη του με εμπνέει και εμένα να δίνω πάντα τον καλύτερο μου εαυτό. Τα συναισθήματα που μου προκαλεί θέλω να τα προκαλέσω και εγώ.
Πως συνδυάζονται το μόντελινγκ και η καλλιτεχνική σου φύση, στην καθημερινότητα σου;
Το μόντελινγκ είναι τέχνη. Δεν είναι μονάχα να βάλω μοδάτα ρούχα για να τα δείξω. Είναι να δημιουργήσω μια εικόνα, νεράιδας, μαχήτριας, εξωγήινου όντος π.χ. Να μεταφέρω αυτήν την αίσθηση στην εικόνα, στον φακό, στον περαστικό που με βλέπει μια φορά μονάχα στην ζωή του. Μόντελινγκ και τέχνη είναι ο τρόπος που κουβαλάω τον εαυτό μου και ποια προσωπικότητα θέλω να δείξω σήμερα στον κόσμο. Θα βάλω ένα λευκό φόρεμα και θα είμαι αιθέρια σήμερα ή θα βάλω μαύρα να είμαι σκοτεινή; Το μόντελινγκ με έχει μάθει να εκφράζω τον εαυτό μου καλλιτεχνικά σαν προσωπικότητα.
Κλείνοντας την συνέντευξη, τι θα ήθελες να ευχηθείς για τα 5 χρόνια του μαγκαζίνο;
Χρόνια πολλά μαγκαζίνο ArtandYou.gr! Εύχομαι να εξελιχθείς πιο πολύ και να σε διαβάζει όλος ο κόσμος! Να επηρεάζεις τον κόσμο θετικά και να κάνεις το όνειρο πραγματικότητα πολλών ανθρώπων!
Ντιάνα κλείνοντας με αυτές τις υπέροχες ευχές, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου… Θα τα ξαναπούμε σύντομα…
Σε ευχαριστώ Κρις και εσένα για τις όμορφες στιγμές και να περνάς πάντα όμορφα!
