Γνωρίζοντας την Λενιώ (Ελένη Λιάσκα), πραγματικά έμεινα που λέμε… Αυτή η κοπέλα είναι τόσο χείμαρρος, τόσο δημιουργική που απλά σε καθηλώνει από την πρώτη της λέξη… Ήμουν επιφυλακτικός όταν μιλήσαμε στην αρχή για να γίνει αυτή η συνέντευξη… Επιφυλακτικός γιατί δεν ήξερα τι θα συναντήσω, την Γωγώ ή κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό; Για να μην περιαυτολογώ, ένα θα σας πω και είμαι σίγουρος ότι θα το ανακαλύψετε και εσείς διαβάζοντας την συνέντευξη… Είπε όσα δεν έχει ξανά πει, μίλησε για την Λενιώ και έχει πολύ ενδιαφέρον…
Καλησπέρα Ελένη
Γεια σας! Δε μου αρέσει η λέξη καλησπέρα και δε ξέρω το λόγο.
Μάλλον επειδή αφήνει με αίσθηση τυπικότητας… Οπότε νομίζω ότι θα προτιμούσες να γίνει η συνέντευξη μας, στον ενικό;
Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ποτέ δε μου άρεσε ο πληθυντικός. Όταν με φωνάζουν Ελένη ή Λενάκι – Λενιώ έχουν ήδη κερδίσει ένα κομμάτι μου.
Λοιπόν Λενιώ θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που βρήκες χρόνο για την συνέντευξη μας γιατί ένα πουλάκι μου είπε πως το τελευταίο διάστημα τρέχεις αρκετά με όμορφα δημιουργικά πράγματα…
Ναιιιιι! Ευχαριστώ κι εγώ!
Θέατρο, μακιγιάζ, ραδιοφωνική παραγωγός… Από που να ξεκινήσουμε;
Από αυτό με τη μεγαλύτερη βαρύτητα για ‘μένα. Μπορείς να μαντέψεις ποιο είναι;
Καλύτερα να μαντέψω χιχιχιχ… Νομίζω το θέατρο, σωστά;
Σωστά! (χιχιχιχι)
Σίγουρα όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν από την επιτυχία του Καφέ της Χαράς, έχεις αναφερθεί και έχεις ερωτηθεί ουκ ολίγες φορές… Σε αυτό το μόνο που ήθελα να σε ρωτήσω είναι αν πιστεύεις ότι η επιτυχία ήρθε νωρίς;
Όχι. Πιστεύω ότι όλα γίνονται όταν πρέπει.
Η διαχείριση από πλευράς σου, όλης αυτής της επιτυχίας και απότομης αναγνωρισιμότητας, ήταν αυτή που ήθελες ή θα άλλαζες κάτι αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω;
Δε θα άλλαζα απολύτως τίποτα στο θέμα της αναγνωρισιμότητας και της επιτυχίας. Ακόμη και εκείνες τις στιγμές που ένοιωθα ότι δε θέλω να πάω ούτε μέχρι τη γωνία γιατί θα μου μιλούσαν 30 διαφορετικοί άνθρωποι και μάλιστα για το ίδιο θέμα και που οι δικοί μου δε μπόρεσαν ποτέ να το καταλάβουν και με πείραζαν λέγοντάς μου ” βγες λίγο έξω, δε θα σε φάει κανείς “, η αγάπη που έχω εισπράξει όλα αυτά τα χρόνια, τα όμορφα συναισθήματα, η αναγνώριση της δουλειάς μου και της προσωπικότητάς μου, αντισταθμίζουν και με το πάρα πάνω, την όποια άρνηση είχα…
…και φτάνουμε στο σήμερα, όπου σε βρίσκουμε στην Καλαμάτα… Θα ήθελα να μου πεις πως πήρες αυτή την απόφαση να μείνεις σε μια επαρχιακή πόλη…
Ουάου! Όπως ακριβώς πέρασαν είκοσι χρόνια από το Καφέ, έτσι πέρασαν και στη συνέντευξη! Αστραπιαία! Οκ λοιπόν, την απόφαση την πήρα γιατί το νεύρο της Αθήνας δεν υποφέρεται άλλο. Εγώ τουλάχιστον δεν αντέχω. Θέλω ηρεμία. Νωχελικότητα…
Γιατί Καλαμάτα και όχι κάποια άλλη πόλη;
Επειδή την είδα και μου άρεσε! Είχα έρθει για διακοπές και σκέφτηκα, όμορφη πόλη, τα έχει όλα και έχει και πολλούς ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την τέχνη. Νομίζω έκανα πολύ καλή επιλογή.
Το πουλάκι που σου προανέφερα, μου είπε ότι είσαι αρκετά ενεργή με την υποκριτική στην συγκεκριμένη πόλη… Τι κάνεις, τι ετοιμάζεις;
Άνοιξα θεατρικό εργαστήρι και τι δε κάνω! Διδάσκω υποκριτική σε ενήλικες και εφήβους, ξεκίνησα δειλά δειλά και τμήμα δραματοθεραπείας και κάνω και θεατρικό παιχνίδι σε παιδιά. Προς το καλοκαίρι υπολογίζω να ανεβάσω και παράταση και γενικώς υπάρχουν πολλά ακόμη στο μυαλό μου που θέλω να υλοποιήσω.
Βρίσκεις ανταπόκριση από τον κόσμο, στο θεατρικό εργαστήρι;
Έχω ξεκινήσει από τον Σεπτέμβρη οπότε νομίζω πως για τόσο μικρό χρονικό διάστημα, η ανταπόκριση είναι πολύ καλή!
Φεύγοντας δε από το μάθημα, όταν μου λένε ότι τους έφυγε βάρος ή ότι αυτά δε τα έχουν κάνει ξανά πουθενά αλλού ή ότι περνάει το δίωρο νερό και άλλα, με κάνουν πάρα πολύ χαρούμενη!
Ασχολείται ο κόσμος με το θέατρο; το αγαπά;
Δύσκολη ερώτηση γιατί δε μπορώ να πω ένα ναι ή ένα όχι. Το θέατρο είναι κάτι πολύ βαθύ. Δεν είναι μόνο τα φώτα ή το έργο. Υπάρχουν άνθρωποι που το καταλαβαίνουν αυτό κι έτσι κατανοούν και καλύτερα τους λόγους που κάποιος κάνει θέατρο και το τεράστιο όφελός του και υπάρχουν και άνθρωποι που θεωρούν ότι το να κάνεις θέατρο έστω και ερασιτεχνικά, είναι πολυτέλεια. Δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ανάγκη! Για όλους τους ανθρώπους χωρίς εξαίρεση! Επιβεβαιώνεται κι ακόμη περισσότερο τώρα με τη δραματοθεραπεία. Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να εκφραζόμαστε. Όπως ακριβώς χρειάζεται η ψυχοθεραπεία ( το λέω όλη μου τη ζωή αυτό, ακόμη και παλαιότερα που ήταν ταμπού – έλεος ), έτσι και το θέατρο είναι ζωτικής σημασίας…
Τι είναι αυτό που σε γεμίζει εσένα προσωπικά ως καθηγήτρια αλλά και ως ηθοποιό;
Η έκφραση. Η κάθαρση. Το γέλιο. Το κλάμα. Η δουλειά. Η πνευματική εξέλιξη. Η γνώση. Η αυτοαναίρεση. Το ύψος και το βάθος. Τα άκρα! Ναι, τα άκρα! Όχι με τη μυωπική, ηλίθια έννοια που μπορεί να δώσει κάποιος αλλά με την έννοια της διπολικής τέχνης. Η ευγνωμοσύνη. Δική μου και των μαθητών.
Πάντα το είχα περιέργεια το πως γίνεται ένας ηθοποιός να εναλλάσσεται στα συναισθήματα του ανάλογα τον ρόλο που έχει;
Ρωτάς τον τρόπο; Θα χρειαστούμε μία ολόκληρη συνέντευξη για να σου αναλύσω μόνο αυτό! Ωστόσο σύντομα μπορώ να σου πω ότι υπάρχουν τεχνικές. Μέθοδοι. Άλλοι τις μεταχειρίζονται και άλλοι όχι. Υπάρχουν περίοδοι καθώς και ιδιοσυγκρασίες. Δε γίνεται να το αναλύσω περισσότερο τώρα…
Ψυχολογικά πόσο σε φθείρει αυτό;
Η εναλλαγή των συναισθημάτων; όχι περισσότερο από τη διαταραχή μου που έτσι κι αλλιώς με υποβάλει σε τέτοιες διαδικασίες! Πολύ όμως. Πάρα πολύ.
Θεωρείς τον εαυτό σου, διπολική;
Έχει γίνει διάγνωση από ειδικό στο παρελθόν οπότε δεν είναι μόνη μια δική μου θεωρία. Δεν έτυχε ποτέ να το πω ή δεν ήθελα. Δε ξέρω. Αλλά μετά από όλα όσα έχω περάσει, δεν έχω να φοβηθώ κάτι. Τι θα γίνει δηλαδή; θα πουν ότι η Ελένη είναι διπολική; εδώ έχουν πει άλλα κι άλλα στο παρελθόν. Ε τουλάχιστον αυτό ισχύει!
Πίστεψέ με σε νιώθω μιας και είμαι και εγώ διπολικός… Είναι ακόμα ταμπού στην Ελλάδα να μιλάμε ελεύθερα και άνετα γι’ αυτές τις έννοιες;
Χαχαχαχ ! Με ρωτάς; Στην Ελλάδα υπάρχει ακόμη μεγάλη μερίδα ανθρώπων που θέλουν να δείχνουν άνετοι και προοδευτικοί αλλά υπάρχουν ακόμη ταμπού να φαν κι οι κότες. Ωχ τι βρισίδια έχω να φάω πάλι. Δε γαμιέται! Μια ζωή την έχουμε…
Όλα αυτά τα χρόνια, σε έχουν επικρίνει αρκετά;
Λοιπόν απ’ ό, τι φαίνεται αυτή είναι μια ιδιαίτερη συνέντευξη… Μιας λοιπόν και τα λέμε όλα ανοιχτά σήμερα… Όχι, δε με έχουν επικρίνει. Με θάψανε για τα καλά! Κοίτα όμως τι γίνεται… Όπως το λουλούδι ακόμη και στο τσιμέντο θα βρει τρόπο να ανθίσει, έτσι γίνεται και με τους ανθρώπους. Αργά ή γρήγορα. Ο ήλιος είναι η πηγή ζωής κι εγώ είμαι γεννημένη για το φως! Ο νοών νοείτω!
“ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό”;
Μάλλον ναι.
Έχεις συνεργαστεί με αρκετά αξιόλογους καλλιτέχνες… Ποια δουλειά σου και ποια συνεργασία σου θα ξεχώριζες;
” though i know she lies ” σε θέατρο στη Μόσχα. Επαγγελματίες, ευγενικοί και με αγάπη για το θέατρο.
Τελικά στην Ελλάδα είμαστε ότι δηλώνουμε;
100%
Ας αφήσουμε όμως την υποκριτική και ας πάμε στις δύο άλλες, αγάπες σου… Ραδιόφωνο και make up artist …
Ναι… Σε δύο άλλες αγάπες. Έχω κι άλλες…
Ειλικρινά νομίζω ότι δέκα χρόνια να κάναμε την συνέντευξη, θα μαθαίναμε όλο και κάτι καινούργιο για σένα… Ραδιόφωνο, πως έκατσε η φάση;
Χεχε! Είχα έρθει για διακοπές στην Καλαμάτα, μου άρεσε, αποφάσισα να ανοίξω εδώ το εργαστήρι, παράλληλα γνώρισα το Θοδωρή Σαραντόπουλο και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας. Είναι η δεύτερη φορά που κάνω ραδιόφωνο. Στο παρελθόν είχα κάνει στη Νέα Υόρκη.
Α γι’ αυτό σε έστειλαν Καλαμάτα οι ακροατές της Νέας Υόρκης; χιχιχι Είσαι στον kiss fm πίσω από το μικρόφωνο και η αίσθηση;
Είμαι μοναχούλα οπότε μπορεί να νοιώσω λίγο ότι μου λείπει η αλληλεπίδραση, κάτι που δε λείπει στο θέατρο αλλά ταυτοχρόνως υπάρχει η δυνατότητα να κινούμαι αναλόγως με τη διάθεση. Έχω μελαγχολία; Το πρόγραμμα θα πάει κάπως έτσι. Με έχει πιάσει η χαζομάρα; Ακόμη καλύτερα για τους ακροατές!
Αφωνία να μην κάνεις και όλα τα άλλα είναι οκ… Ένα ευτράπελο που σου έχει συμβεί στον αέρα;
Δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή αν και σίγουρα θα έχει συμβεί. Για ‘μένα μιλάμε. Πάντως είχα φτερνιστεί μια φορά. Θα μου πεις, σιγά το πράγμα. Όχι με το δικό μου φτέρνισμα. Παίζει να χάλασαν ραδιόφωνα εκείνη τη μέρα.
Γενικά πρέπει να είσαι πολύ πειραχτήρι στην προσωπική σου ζωή ή κάνω λάθος;
Μια χαρά τα λες!
Make up artist, το εξασκείς;
Μόνο τα special effects. Κυρίως κάθε Χάλοουϊν. Μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω είτε τα τρομακτικά όπως ένα κομμένο λαιμό, ένα κάψιμο κλπ ή να ζωγραφίζω διάφορα επάνω στο πρόσωπο. Είναι σα τη ζωγραφική που επίσης λατρεύω!
Τι είναι αυτό που αγαπάς περισσότερο επάνω στον χαρακτήρα σου και τι στην εμφάνιση σου;
Το ότι δε δίνω δεκάρα τι θα πει ο κόσμος. Τις φλέβες στα χέρια μου.
Το τελευταίο διάστημα γίνεται αρκετή συζήτηση για το νομοσχέδιο που θέλει να φέρει στην βουλή η κυβέρνηση και αφορά τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων… Ποια η τοποθέτηση σου και ποια η γνώμη σου για το pride κίνημα;
Πάντα πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω ότι η ομοφυλοφιλία είναι εξίσου φυσιολογική με την ετεροφυλοφιλία. Η έλξη είναι κάτι που έρχεται από μέσα μας. Άρα 100% φυσιολογικό! Είναι δυνατό! Όπως όλες οι ορμές και τα ένστικτα που έχουμε όλα τα όντα. Πώς μπορεί αυτό να μη θεωρείται φυσιολογικό από κάποιους; Δε ξέρω και δε νομίζω ότι θα το καταλάβω ποτέ. Οπότε και με την ίδια λογική, φυσικά και να παντρεύονται οι ομοφυλόφιλοι. Μου είναι αδύνατον να δεχτώ ότι δεν έχουμε όλοι τα ίδια δικαιώματα στην αγάπη! Έχω όμως μεγάλη ένσταση στο pride. Υπερηφανεύομαι τι σημαίνει; Ότι έχω κάνει κάποιο επίτευγμα. Ότι έχω κάποια ικανότητα, κάποιο ιδιαίτερο προσόν. Εγώ γεννήθηκα με δύο αφτιά. Είναι επίτευγμα; Όχι. Άρα τι υπερηφάνεια να νοιώσω; Έτσι γεννήθηκα. Όπως και αν είχα τρία αφτιά. Αν υπήρχε εκφοβισμός για τα τρία μου αφτιά, βέβαια θα έπρεπε να βρεθούν τρόποι να εξαλειφθούν πλήρως όλες οι μορφές εκφοβισμού. Όπως και καλώς γίνεται πια και υπάρχει ενημέρωση για την ομοφυλοφιλία και γίνεται προσπάθεια να συνυπάρχουμε όλοι μαζί ισότιμα στην κοινωνία, χωρίς εκφοβισμό και προκαταλήψεις.
Αλλά πάντα με μέτρο και αξιοπρέπεια. Καθώς επίσης να υπάρχει σεβασμός και από τις δύο πλευρές. Όταν ζητάμε να μας σέβονται, πρέπει και να σεβόμαστε! Ομοφυλόφιλοι, ετεροφυλόφιλοι, θρησκευόμενοι, σκεπτικιστές, άθεοι, δωδεκαθεϊστές, γυναίκες, άντρες, ψηλοί, κοντοί… Θα μπορούσα να συνεχίσω για δεκαοχτώ σελίδες αλλά νομίζω καταλάβατε τι θέλω να πω!
Πως φαντάζεσαι την Ελένη σε δέκα χρόνια;
Πολύ ωραία ερώτηση και δε μου την έχουν ξανά κάνει ποτέ! Μπράβο Ζολώτα! Οπωσδήποτε με ένα τσιτσίνου ( δική μου λέξη για τις γάτες )! Οπωσδήποτε! Να έχω κάνει πολλά ακόμη ταξίδια, να συνεχίσω να έχω την υγεία μου και τους ανθρώπους που αγαπώ γύρω μου και να έχουν προστεθεί κι άλλες μουρλοϊστορίες στο βιογραφικό της ζωής μου.
Για να έχουμε να κάνουμε συνεντεύξεις χιχιχιχι… Κλείνοντας, τι θα ήθελες να πεις στους αναγνώστες και τι θα ήθελες να ευχηθείς στο μαγκαζίνο μας;
Λοιπόν αυτή η ερώτηση με δυσκόλεψε πολύ. Στους αναγνώστες δεν έχω ιδέα τι να πω! Σε εσάς: είθε να γίνετε ένα από τα μεγαλύτερα στην Ελλάδα!
Ελένη πραγματικά σε ευχαριστώ για αυτή την γεμάτη συνέντευξη και κάτι μου λέει ότι θα υπάρξει και συνέχεια…
Κι εγώ σ’ ευχαριστώ πολύ! Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Συνέντευξη: Κρις Ζολώτας (δημοσιογράφος, artandyou.gr team)
Φωτογραφίες: Προσωπικό αρχείο Ελένης Λιάσκα
